بررسی تأثیر روش تدریس فعال بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم پایه سوم راهنمایی شهر اندیمشک

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر روش تدریس فعال بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم شهرستان اندیمشک بود. جامعه آماری شامل کلیه معلمان درس علوم و دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهرستان اندیمشک می باشد، از آنجا کاربست روش نمونه گیری تصادفی به دلایل مختلف ممکن نشد از روش نمونه گیری هدف مدار(با توجه به هدف تحقیق) استفاده شد. طی این روش نمونه گیری تعداد 12 نفر از معلمان به عنوان نمونه انتخاب شدند. از 12 معلم انتخاب شده به عنوان نمونه 6 نفر زن و 6 نفر مرد بودند که 6 نفر(3 زن و 3 مرد) به عنوان گروه آزمایش و 6 نفر (3 زن و 3 مرد) به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. بعد از انتخاب شدن معلمان، به صورت تصادفی 6 کلاس به عنوان گروه آزمایش و 6 کلاس به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. بنابراین تعداد 288 دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب شدند که در نهایت تعداد دانش آموزان گروه آزمایش 144 نفر و تعداد گروه گواه نیز 144 نفر بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودسنجی معلمان ویژه روش تدریس فعال/غیرفعال و پرسشنامه محقق ساخته عملکرد تحصیلی دانش آموزان استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس عاملی و تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با توجه به اینکه میانگین عملکرد تحصیلی دانش آموزان گروه فعال (094/11) بیشتر از دانش آموزان گروه سنتی (896/9) بود، بنابراین این نتیجه کلی عاید شد که روش تدریس فعال اثر بیشتری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته است و این اثر به لحاظ آماری معنادار بوده است. اما با توجه به جنسیت تفاوت معناداری بین دانش آموزان دختر و پسر مشاهده نشد